Fark ettiği notaların kalbine sayfa açan yüreklerin ustalığı tarih tuğlası olur
İnsanlığın binlerce yıllık birikimine tanık olmanın sanatı yok mu?
Kimsesiz kalan saatlerin düşleri çağır maz mı?
Rollerin sahnesine hayat katarını ve alınterini dökenlerin çareleri çoğalmaz mı?
En çok damıttığı yeryüzü elinde onun alnında durmayan vefanın yelkovanı
Tutuşturdu melodilerin sevgisi yaşasın diye
Kayıp kıtanın ayak izleri kadar onun derdine düşen
Anlatmanın geç kalan akorları susmadı
Renksiz kalan dünyanın ağaçlarında bir yaprak rüzgarı
Aramızda binlerce sızının nefesini bırakırken
Kapıları açan anahtarın musikisine gelen vicdanın güneşinde onun sabrı
Asırların içinde kalmayacak özlemlerin muradı toprağına düşerken
Yazgısı değişen müzik çınarlarının mutluluğu yakasına astı tarih çocukluğunu
Azalmayan bu erdemin alkışına onun çabası yeni bir okulun dersleri artık.